Asker kızı: ELİF

Asker kızı: ELİF

01 Temmuz 1975

Isparta

4. Ege Ordu Komutanlığı, 58. Tümen, 3.Tugay, 40. Piyade Er Eğitim Alayı, 3. Tabur, 14. Bölük,

Yedek subay Nihat Alkaç

Nuri Kolat, Piyade Kd. Albay (Alay Komutanı)

Önal Hamami, Piyade Kd. Yüzbaşı (Tabur Komutanı)

Bahattin Günaydın, Piyade Teğmen (Bölük Komutanı)

Aydu’nun kocası, Hüseyin Deniz’in babası.

Doğacak çocuğumuz kız olursa adı hazır: ELİF. Gün sayıyoruz.

Hatırlatmakta yarar var: O yıllarda bebeğin cinsiyeti önceden belirlenemiyordu, bilinemiyordu.

14 Temmuz 1975

Birliğimize teslim olduğumun ilk günlerinde telgrafla haber geldi: Elif doğdu

Her ikisi de Esnaf Hastanesi’nde doğdu.

Deniz’in kulağına ezanı Merhum Enver Taviloğlu okumuş, ismini fısıldamıştı.

Elif’e de amcası İsmail Alkaç.

Komutana çıktım, izin istedim, izin çıktı. Ver elini İstanbul

Bir kez de izinli olarak: (04 Ekim 1975-12 Ekim 1975)

Her seferinde Isparta Gül Turizm otobüsleriyle, terhisimde trenle yola çıktık, çok yavaş bulunca indik otobüsle devam ettik. 

31.10.1975 tarihinde Piyade Atğm olarak terhis

Kızıma

Kızıma

Vücut, akan bir sudur,
Adem, bir umman, kızım.
Hayatın aslı budur,
Gayrısı yalan, kızım.

Madem ki bir ırmaksın,
Çağlayıp akacaksın,
Niçin derdiyle yaksın,
Seni bu devran, kızım.

Sal gönlünü sevince,
Düşünme fazla ince.
Oku, vakti gelince,
Bahtına meydan, kızım.

Ömründe dört fasıl var,
Üçü kış, biri bahar.
Çalış ki görmesin kar
Sendeki nisan, kızım.

Gül mateme uzaktan,
Ne çıkar ağlamaktan?
Sen ayrılma şafaktan,
Geceler zindan, kızım.

Neş'eli ol, neş'eli,
Varsın desinler deli!
Eğlenmeli, gülmeli
Her gün, her zaman, kızım.

Gençlik tutulmaz elle,
Geçirme boş emelle.
Sen bunu böyle belle,
Güzel kızım, can kızım

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Ballı çöreğim!

Doğum günüm için bütün parasını harcamış bu çocuk yaaaaa çığlık çığlığa verdi.

Elif